Metoda ta charakteryzuje się szczegółową diagnostyką. Dzięki obserwacji wzorców ruchowych w motoryce spontanicznej oraz reakcjach ułożeniowych, a także ocenie dynamiki rozwoju pozwala na wczesne wykrycie nieprawidłowości i zaburzeń rozwoju w wieku niemowlęcym
Podstawą terapeutycznej metody Vojty jest kinezjologia rozwojowa, która pozwala odróżnić zachowania prawidłowe od zaburzonych wzorców ruchu. Poprzez odpowiednią stymulację pacjenta terapeuta wyzwala pierwotne wzorce ruchowe zakodowane w naszych mózgach.
Dzięki takiej terapii poprawia się ekonomika ruchów, a przez to i jakość życia pacjenta, niemożliwa do uzyskania bez wcześniejszych normalizacji czynności motorycznych. Celem terapii jest uzyskanie przez pacjenta lepszego dostępu do prawidłowych wzorców przez ich systematyczne powtarzanie oraz wykorzystywanie ich w motoryce spontanicznej. Terapia stosowana zarówno u niemowląt, dzieci jak i dorosłych.

Terapia metodą Vojty może być stosowana jako baza dla innych rodzajów fizjoterapii praktycznie we wszystkich zaburzeniach funkcji ruchowych i w licznych schorzeniach np.:

• w zaburzeniach ośrodkowej koordynacji ruchowej (ZOKN),
• w zaburzeniach funkcji ruchu po uszkodzeniach mózgu (mózgowe porażenia),
• w niedowładach obwodowych kończyn górnych i dolnych (uszkodzenia splotu ramiennego, przepuklinach oponowo-rdzeniowych i innych),
• w różnych schorzeniach nerwowo-mięśniowych,
• w schorzeniach i ograniczeniach funkcji kręgosłupa np. bocznych skrzywieniach kręgosłupa (skoliozach),
• w wadach stawów biodrowych (dysplazjach i zwichnięciach) jako terapia pomocnicza,
• w zaburzeniach funkcji oddychania, połykania lub żucia,

Przeciwwskazania:

• w schorzeniach o podłożu zapalnym lub ostrych infekcjach,
• w chorobach rzadkich, np. łamliwość kości,
• podczas ciąży,
• w określonych schorzeniach serca.